Blog de Bart

Ci z was, którzy mają konto na Facebooku (witamy, Wojtku!), mogli zetknąć się z którąś z popularnych stron propagujących robienie czegoś dla beki. Zaczęło się od profilu „Czytam prawicową publicystykę dla beki”, zamieszczającego linki do co zabawniejszych wytworów myśli konserwatywnej publikowanych w całodobowych salonach i tygodnikach z błędami ortograficznymi w tytule. Odpowiedzią na lewackie śmichy-chichy miało być „Czytam lewicową publicystykę dla beki” (podobno prowadzone przez młodego krakowskiego konserwatystę słynącego z niechęci do minispódniczek). Szybko jednak okazało się, że z lewicowych treści trudniej się naśmiewać i “Czytam lewicową…” zaczęło zamieszczać linki do prawicowej publicystyki, stając się tym samym kolejnym dostawcą lolkontentu i powodując powstanie profilu „Czytam ‘Czytam lewicową publicystykę dla beki’ dla beki”. Masa krytyczna została przekroczona i dziś na Fejsie funkcjonuje wiele stron dla beki, m.in. „Czytam dla beki”, „Głosuję na PiS dla beki” oraz, as the meme reaches its logical conclusion, „Czytam ‘Czytam Czytam lewicową publicystykę dla beki dla beki’ dla beki”, której autor deklaruje: „CHYBA WŁAŚNIE STWORZYŁEM STABILNĄ PĘTLĘ CZASU ALBO INNĄ WIECZNĄ REKURENCJĘ”.

Oprócz stron, które same deklarują się jako przeznaczone dla beki, można na Fejsie znaleźć strony, które w zamierzeniu były na poważnie, lecz w efekcie są dla beki (czyli jak to ładnie ujął publicysta Terlikowski, straciły równowagę między tym, kim są, a tym, co o sobie myślą). Warto dodać taką stronę do ulubionych, żeby szalonymi i zabawnymi wpisami urozmaicała strumień zdjęć dzieciaczków, nieśmiesznych śmiesznych jutubek i informacji o dręczonych psach. Ja z oferty stron „na poważnie, lecz dla beki” wybrałem sobie profil Bractwa Małych Stópek.

Bractwo Małych Stópek to ksiądz Tomasz ze Szczecina, w niekonwencjonalny sposób walczący z holokaustem niewiniątek. Jest dystrybutorem małych plastikowych figurek płodów, nazywa je Jasiami i ubolewa co prawda, że są twarde i niemiłe w dotyku, ale obiecuje, że pieniądze z ich sprzedaży przeznaczy na ulepszenie procesu, użyje silikonu zamiast twardego tworzywa i następna generacja Jasiów będzie już milusia i mięciusia. Ze sprzedaży — bowiem ksiądz Tomasz bierze 10 zł od płodu i chciałem nawet kupić parę do „Gotuj z Cthulhu”, ale coś, sam nie wiem co, powstrzymuje mnie przed zasilaniem kieszeni katolickiego fanatyka.

Oprócz publikowania zdjęć mających zadatki na memy (stosy plastikowych Jasiów w foliowym worku czy Smutny Ksiądz Tomek), Bractwo zamieszcza także linki do znakomitego antyaborcyjnego lolkontentu i rejdżgeneratora. I to od Bractwa dowiedziałem się o stronie „Dziennikarze przeciwko aborcji”, mieszczącej się pod sympatycznym adresem za-zyciem.pl. W środku zwyczajowe deklaracje dziennikarzy, dziennikarek, położnych, antyaborcyjnej ateistki Natalii Julii Nowak, mamy, dziecka („Nazywam się Mikołaj, mam tylko dziesięć lat ale wiem, że trzeba walczyć przeciwko aborcji”) i kogo jeszcze chcecie. Moją uwagę przyciągnął nagłówek strony:

Hmm…

Patrzcie, jacy jesteśmy mili, fajni i jak bardzo hejterzymy aborcję.

Dziwne. Skład etniczny grupy dziennikarzy wskazywał bardziej na Londyn niż Toruń. Skorzystałem więc ze zdobyczy nowoczesnej technologii i zapytałem Internet o kopie tego zdjęcia obecne w sieci. Okazało się, że to nie dziennikarze, lecz modele pozujący do zdjęć stockowych (bingo, United Kingdom!). W dodatku na sprzedaż są inne fotografie tej grupy.

No dobrze, zjadłem obiad, za godzinę wychodzę na próbę zespołu. Co można zrobić w godzinę? Okazuje się, że w godzinę można wspólnymi siłami:

• zorganizować szybką zbiórkę kasy wśród czytelników,
• wykupić zdjęcie w stocku,
• wykupić domenę przeciw-zyciu.pl,
• znaleźć miejsce na serwerze,
• dofotoszopować napis,
• złączyć wszystko w całość i w sieci powiesić.

TA-DA! Zapraszam na przeciw-zyciu.pl.